عکاسی مینیمال

عکاسی مینیمال

عکاسی مینیمالیسم :

عکاسی مینیمالیستی یک هنر کمتر شناخته شده است. بهره گیری از  تصاویر آرام ،  متمرکز ساختن  کادر در عناصر اصلی برای خلق ترکیبی بی نقص، صراحت بیان و سادگی از ویژگیهای این سبک از عکاسی است.

این سبک از عکاسی با طرح یک چالش با  تنطیم یک یا دو عنصر و حذف تمام اضافات در کادر به بیان یک موضوع  و پیام می پرداد.

در تعاریف آمده است که اساس هنر مینیمال خلاصه گرایی در فرم و تاکید بر محتوا ی اثر است و پیش از آنکه به احساسات شخصی و بیان آنها علاقه مند باشد،سعی دارد از قوانین فیزیک و ریاضی و استعاره و نشانه در خلق آثار استفاده کند.

بنابراین می توان عنوان کرد که یک مکتب هنری است، مکتبی که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی و یا شبه فلسفی بنیان گذاشته‌است.

Minimal Photography

Minimal Photography

Arti.ir-gdtzfdycae

عکاسی مینیمال

عکاسی مینیمال

Arti.ir-hfeagugyea (2)

عکاس : عباس کیارستمی

Arti.ir-hfeagugyea (1)

ویژگیهای یک عکس مینیمال:

1- توجه بیننده را به شدت جلب می‌کند: برای تاکید بر روی یک سوژه یا قسمت کوچکی از عکس، راه‌های مختلفی وجود دارد از جمله کم کردن عمق میدان. اما هیچ کدام مثل از کادر حذف کردن نقاط دیگری که توجه بیننده را از سوژه‌ی اصلی پرت می‌کنند جواب نمی‌دهد.

2- این عکس‌ها از نظر تجاری حکم طلا را دارند: اگر اهل فروش عکس‌هایتان هستید بدانید که عکس‌های مینی‌مالیستی خیلی خریدار دارند. یکی از مهم‌ترین دلایلش این است که عکس‌های مینی‌مال فضای کافی برای افزودن متن تبلیغاتی را دارند.

بیشتر بخوانید:   فراخوان طراحی پوستر با موضوع "رفتار مسئولانه در برابر ضایعات پلاستیکی"

3- عکاسی مینیمالیستی چالش‌برانگیز است: هر کسی می‌تواند یک دوربین بردارد و برای خودش فرت و فرت از این طرف و آن طرف عکس بگیرد. اما برخورد با یک منظره به نیت گرفتن یک عکس مینی‌مالیستی سخت‌تر است. باید محل درست را پیدا کنید، نقشه بکشید و درست زمان‌بندی کنید تا سوژه‌ی اصلی‌تان در جای مناسب قرار بگیرد. این چیزها حتی برای عکاسان باتجربه هم چالش‌برانگیزند.

Minimal Photography

Minimal Photography

Minimal Photography

Minimal Photography

Minimal Photography

Minimal Photography

Minimal Photography

Minimal Photography

– سادگی و ایجاز.

– تکرار و سریال گونه بودن.

– کاهش شی به اشکال اصلی هندسی، دقیق، خشک وبا کناره های تیز و استفاده از فرمهای واحد.

– استفاده از رنگهای عموماَسرد و صنعتی.

– نفی مفاهیم عمیق فلسفی، سیاسی و اجتماعی .

– نفی هر گونه تاریخ گرایی و تاکید بر ادراک مستقيم، یکباره و کلی، مواجهه بیننده با شی.

از نکات قابل توجه ی این سبک از عکاسی است.

منابع :

باشگاه عکاسان جوان
لوسی اسمیت، ادوارد. آخرین جنبش‌های هنری قرن بیستم. ترجمهٔ سمیع آذر، علی رضا. چاپ اول. تهران: نظر، ۱۳۸۰.
وود، پُل. هنر مفهومی. ترجمهٔ فرزین، مدیا. چاپ اول. تهران: نشرهنرایران، ۱۳۸۴.
پاکباز، رویین، دایرة المعارف هنر، انتشارات فرهنگ معاصر، تهران ۱۳۸۵،
بارت، جان؛ چند کلمه در باره ی مینی‌مالیسم؛ مریم نبوی‌نژاد؛ فصلنامه زنده رود؛ اصفهان، شمارهٔ ۱۴. ۱۵و ۱۶.پاییز ۱۳۷۵

arti.ir